behind the shower curtain.

i hid nothing

you caught me with every moves,

pleasure and suffering

saw all in me,

nakedness, pain and happiness.

despite of it

you never judged me of anything

perversion and vanity

thanks for hiding me,

keeping those little secrets.

behind the shower curtain

we reveal our true identity.

~kenkun original

on the spot

the left eye tear.

one time my friend asked:

Is it true that when the first  teardrop came from the right eye it is because of happiness and when it dropped first from the left eye it's because of pain?

I don't really know the answer.
let me share these 'weirdo' experience of mine one Sunday afternoon.
I was watching this noon time show (ASAP XV) then suddenly there is this song performance and they're  (i forgot the artists) singing "it's gonna make sense" by Michael learns to rock since I knew the song I also sang it then as I sang my voice suddenly break and I was shocked when a tear dropped from my left eye and I dunno why. It dropped exactly at the line "someday its gonna make sense". Weird eh?

Weird but real.

today was a fairytale.:">

April 17, 2010 (Camille Geronia's birthday)

Saturday

Villa Cebar

Woke up in the morning not in the mood but I can sense that something's gonna happen today and I'm not mistaken because

 it's a magic, a once in a lifetime moment, an unforgettable experience, worth remembering, a dream to reality, a fairytale

that feeling that you're hyper, ecstatic and exuberant

that moment that you don't want to end because you're very much happy

that thing that you will wish to happen every single day of your life

that smile (^_^)  that I will never ever forget

that glimpse that melt my smiling heart.♥

that look that made me fall in love again

I don't want this day to end.
This day that I considered one of the best days of my life.

that eye to eye contact that made me remember the old days

reminiscing those moments that made me blush just like before

it feels like a fairytale.

oh God. thanks for today. You're really good.ILY

I can't help it

I can't explain how you've made me happy.

but I know you'll remain as a dream, a sweet dream...

but always remember that I'm here for you and always be here for you.

hope to see you again....

in my dreams, in wonderland, in my ♥.

~credits to deviantart for the pic.(:

pangakong nakapako sa puno sana'y 'di mapako.

Taon na naman ng halalan. Lumalakad na ng matulin ang mga araw patungong Mayo 10, 2010 araw ng botohan. Nagkalat na naman ang mga campaign materials. Kahit saan ka luminga may makikita ka't may makikita kang mukha ng kandidato. Karamihan nasa puno. Teka, teka...'di ba binawal na 'un? 'ung paglalagay ng mga posters sa mga puno nangakapako pa. Tsk paano kayo iboboto ng mga tao nyan? Humahabol pa lang kayo e hindi na kayo sumusunod sa batas. tsk.tsk

Pero 'yan na ang katotohanan e. Napako nyo na e, nasugatan na ang mga puno e. Ano pa nga bang magagawa? Pero tuwing halalan na lang ba ganito? Hindi ba pwedeng sa iba na lang ikabit 'ung mga mukha nyo? Please lang po. Sana sa susunod sa iba nyo na lang po ilagay. Marami naman pwdeng ibang paglagyan di ba?
 "Trees have feelings too, right?"

Puro pangakong nakapako sa puno ngayong panahon ng halalan sana'y 'di mapako at  abandonahin tulad ng mga galos at markang iniwan ng mga pakong pinako nyo sa mga puno natin. Sana manalo ang karapatdapat kaya bumoto ng matalino mga Pilipino. Sana ang mga susunod na mahalal ay may magawa ng solusyon sa problema ng bansa para wala ng mahirap. 'Di ba ang saya noon?
'Wag po sana tayong maging madamot at makasarili.

Hindi pa ako botante kaya pagdarasal ko na lang ang maayos, makatarungan, makabuluhan at makatotoohanang botohan.

that adidas bag.

yes that Adidas bag I'll never forget because every time  I see the same bag I can't help it but to think of you again and again.♥♥♥

puro lang salita.

sa wala akong magawa ngayong tag-araw eto blog na lang.

pinakaAYAW ko ay ang hanggang salita lang o ang namumulaklak ang bibig

madalas ito mangyari sa'kin at sa sobrang dalas narindi at nabusit na talaga ako.

Alam naman nating lahat na libutero ako o makati ang paa o libot s amadaling salita.

Ayaw kong nananatili s abahay lalo na kapag wala akong magawa kaya ayaw ko ng sasabihin sa'kin ng mga tao na aalis daw kami at pupunta kung saang lugar sa ganitong araw tapos hindi naman matutuloy. Nakakabanas di ba? Para kang pinapaasa sa wala.Ayaw na ayaw ko talaga nun. Nagagalit talaga ako. Kasi naman mag-aayos ka ng sarili mo. 'ung tipong nakaplano pa 'ung susuot mo (ako kasi ung tipo ng taong pinaplano 'ung mga sinusuot) tapos hindi matutuloy. Nakakainis talaga. Sa sobrang galit ko nga nasabi ko na "Pwede bang 'wag nyo kong sabihan sa mga libot-libot na 'yan kung hindi naman matutuloy?!"

nakakarindi e! "'wag nyo kong paasahin!"

"kung sinasabi nyo pag-aralan nyo naman tuparin"

sabi tuloy ng ina ko: "don't expect kasi" kaya simula noon hindi na talaga ako nag-aya pumunta kung saan at it's getting better. Hindi na ko nakakapagtampo sa mga drawing na lakad dati kasi sila na nag-aaya at hindi na nila ako sinasabihan unless na matutuloy 'un love it!

tingnan ang litrato sa baba.:))

  hahahaha.

o pa'no ba yan may utang ka sa pag-view nito.:DDDD
HAHAHA.:DDD

ako/kami pa din naman 'to.walang nagbago 'dun.

hindi ko lang gets kung bakit kapag nagkahiwa-hiwalay na after ng graduation ay tingin ko'y nag-iiba ang tingin sa'yo ng iba sa mga dati mong mga kaklase e hindi ka naman talaga nagbago. Physically siguro pero ugali? meron sigurong nagbago dahil sa impluwensya pero hindi naman mawawala sa'min 'ung mga memories e.Nasaa'min na 'un.

"nag-iba lang tayo ng pinapasukang eskwelahan pero ako/kami pa din 'to at walang nagbago 'dun"

hindi ko kayo masisisi kung ganyan kayo mag-isip pero ang sa'kin lang naman ay wala naman akong/kaming ginagawa para isipin nyo yan. In fact ako/kami pa madalas mambati e, tapos ganon? nakakagulat lang. Hindi din naman kami snobbish kaya nakakapagtaka lang.

ayun.pinaliwanag ko lang 'ung side ko/namin.

sorry kung mali ako ah pero may nakikita kasi ako e.'yun lang...