akala mo ay msaya ako dahil tumatawa ako ng mlakas at ngumiti tulad ng karamihan pero sa loob at sa likod ng bawat tawa at ngiti sa aking mga labi ay may nakukubling mga luha dulot mo...
sa paaralan habang ako'y nglalakbay papasok hanggang sa paglabas ko at pagp sok muli ay ikaw ang nasa isip ko...
pagsapit ng dilim at sa aking paghilata sa aking kama sa loob ng aking madilim at malungkot n silid ay kabalikat ko ang aking musika na ipinapahayag ng aking damdamin...napapnsin ko n lamang n unti-unting tumutulo ang aking luha sa aking mga mata hanggang sa aking unan na gabi-bagi kong iniiyakan dahil sayo..siya lamang ang nakakaalam ng aking mga paghihirap sa tuwing akoy nagiisa sa aking silid n puno ng tanong na nagmula sa iyo...
at bago ako umidlip ay parati kong tinatanong ang Diyos kung bakit gnito ang buhay ko?? parang ang hirap nmn ata nito..alm kong tutulungan niya ako kya hindi ako sumusuko...ipinagkakaloob niya ang mga suliraning ito upang mas lalo pa akong tumatag dito sa lupang puno ng kahirapan at problema...
akoy ngpapasalamat dahil ntapos n nmn ang isang araw ng paghihirap ng aking damdamin...
pagsapit ng bukang liwayway ay muling mumulat ang aking mga namumugting mga mata upang harapin n nmn ang isang araw n my nkahaing mabibigat na problema para sa aking damdamin...
sana sumapit n ang panahon na ako'y malalagy na sa tahimik at ika'y minamahal n rin ako..o kaya bigyan mo lmang ako kahit konting pansin lamang...salamat
C_d....
No comments:
Post a Comment